BİZİM KUŞAK-1…

Hemen her nesil, kendi dönemi için; “biz talihsiz bir kuşağız,

bizim dönemimizde şöyle oldu, böyle oldu” gibi saptamalarda bulunur.

Her türlü yenilginin, başarısızlığın, yetersizliğin mazereti olarak bu

nedene sırtımızı yaslama eğilimindeyizdir. Aynı yanılgıya mı

düşüyorum bilemiyorum ama bizler, yani yaşları 60 civarında olan

kuşak için de durum pek farklı değil aslında. Günümüz insanına

en yakın ‘atalarımız’ olan Homo Sapienleri esas alacak ve insanlığın

bugüne kadar toplu olarak var olduğu 45.000 yılda geçirdiği evrelerin

ve kaydettiği ilerlemelerin toplamından yüzlerce kat daha fazlasının

geride bıraktığımız 50 yılda kaydedildiğini göz önünde tutacak

olursak bu 50 yıla denk gelen ‘bizim kuşağın’ şaşkınığını,

uyumsuzluğunu, çağlar arasına sıkışmışlığını daha iyi anlarız

sanırım. Üstelik bu gelişmeler ve değişimler; teknolojide,

sosyolojide, ekonomide, coğrafyada, kültürde, eğitimde, tıpta,

kısacası hayatın her alanında oldu ve çok hızlı oldu.

En küçük ve yerelinden en büyük ve evrenseline kadar bu

değişimlerin her biri, bir ağır sıklet boksörünün bir tüy sıklet

rakibe attığı yumruklar gibi yağdı üzerimize.

Bizler; koskoca dünyanın içinde yer alan küçücük

kasabamızda, Ayvalıkta, 1950’li yıllarda doğan, büyüyen kuşak da

fazlasıyla nasibini aldı bu yumruklardan. İsmet İnönü’nün siyasi

anlamda söylediği; “Yeni bir dünya kurulur ve Türkiye de o dünyadaki

yerini alır.” sözleri onun kastettiği anlamda olmasa da gerçek oluyordu.

Yepyeni bir dünya -hem de hızla- kuruluyordu ve bizler o dünyanın

kurallarına uyum sağlamaya çalışıyor, çoğunlukla da seyirci

konumunda yer alıyorduk. Bizim tanık olduğumuz dönemde bu

satırlara sığmayacak sayı ve hacimde değişim yaşandı.

Farkında değildik belki ama dünyanın bir başka coğrafyasında

yaşanan bu deri değiştirmeler, ‘kelebek etkisi ile’ zaman içinde

bizlerin sade, basit, gündelik yaşamlarımızı da kökten

değiştirecekti. Örneğin Sovyet Sosyalist Cumhuriyetleri Birliği;

dünyadaki Doğu-Batı dengesini alt üst edecek, ortaya yeni güç

odakları çıkaracak şekilde dağıldı ve orta ve uzun vadede bizleri de

etkileyecek yeni uluslararası ilişkiler, yeni ticari işbirlikleri, yeni

antlaşmalar gerektiren 15 ülkeyle karşı karşıya kaldık.

Bu ülkelerin, doğal olarak ellerindeki kozları kendi çıkarları için

değerlendirme stratejileri sonucu -örneğin- ben, sen, biz doğalgazı

daha pahalıya alır olduk. Bir taraftan ‘soyut’ Demir Perde’nin

ortadan kalkması sonucu Yugoslaya dağılır ve geriye

7 yavru ülke bırakırken diğer taraftan ‘somut’ Berlin Duvarı yıkıldı,

iki Almanya birleşti. Önce Avrupa Ekonomik Topluluğu, sonra

Avrupa Birliği kuruldu.

Bunların hiçbirine ‘Bize ne?’ deyip geçemezdik. Hepsinin

Türk siyasi, toplumsal ve ekonomik dengelerini ve buna bağlı olarak

biz sade vatandaşların gündelik yaşamını ne kadar etkilemiş ve

etkiliyor olduğunu görüyoruz. Çevremizde bunlar olurken bizim kuşak,

bizim ülkemizde ihtilaller, darbeler, muhtıralar, bazıları 3’er, 4’er 5’er

kere hükümet başkanlığı yapmış 18 Başbakan, 28 hükümet ve

9 Cumhurbaşkanı’nı bizzat gördü, yaşadı, yaşıyor. Ve yumruklar

gelmeye devam ediyor. Peki hiç mi güzel dönemler, güzel anılar yok?

Olmaz mı? Bu 60 yılda, koskoca dünyanın içinde yer alan küçücük

kasabamızda, Ayvalık’ta yaşanmış ve yaşamış öyle unutulmaz

anı ve insanlar var ki, belki de yukarıda çizilen -bir anlamda-

kara tablonun nedeni o günlere ve o kişilere duyulan özlem.

Haftaya da onların bir kısmını paylaşmak üzere.